Η παραγωγικότητα είναι δύσκολο να αυξηθεί σε χώρες που προσφέρουν κυρίως υπηρεσίες. Πρώτον, γιατί η ίδια η φύση αρκετών μορφών υπηρεσιών είναι τέτοια που καθιστά δύσκολη έως αδύνατη την αύξηση της παραγωγικότητας και συνεπώς τη μείωση του ανά μονάδα κόστους. Ένας εργαζόμενος μιας βιομηχανίας με τη βοήθεια ενός μηχανήματος μπορεί να αυξήσει κατά 40%, 70% ή και 100% την αποδοτικότητά του, αλλά δεν μπορεί να κάνει το ίδιο ένας εργαζόμενος στον τομέα των υπηρεσιών, όσο πρόθυμος και ικανός και αν είναι. Π.χ. φανταστείτε έναν κομμωτή να κουρεύει ταυτόχρονα 3 πελάτες, έναν σερβιτόρο να προσπαθεί να εξυπηρετήσει παράλληλα δεκαπέντε «τραπέζια» ή έναν πιανίστα να προσπαθεί να ολοκληρώσει ένα τρίωρο κονσέρτο σε μία ώρα. Προφανώς, σε καμία απ’ αυτές τις περιπτώσεις ο καταναλωτής της υπηρεσίας δεν θα έμενε ευχαριστημένος. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η εστίαση στον τομέα των υπηρεσιών αναστέλλει συχνά την οικονομική ανάπτυξη, είναι ότι πολλές υπηρεσίες δεν είναι εμπορεύσιμες, γιατί προϋποθέτουν την παρουσία του παραγωγού και του καταναλωτή στο ίδιο σημείο. Δυστυχώς, δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί τρόπος οι κομμώσεις, οι ιατρικές υπηρεσίες και οι καθαρισμοί σπιτιών να παρέχονται εξ αποστάσεως. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι η αποβιομηχανοποίηση επιδρά αρνητικά και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μιας χώρας, καθώς οι υπηρεσίες εκ φύσεως είναι πιο δύσκολο να εξαχθούν.
Διαβάστε περισσότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου